De jeugdgroep van Kracht Survivalrunvereniging Nieuwegein had de eer om op bezoek te gaan bij de jeugd van Survival Havelte voor een gezellige en sportieve uitwisseling.
Na een lange reis inclusief een flinke file kwamen we rond 18:30 aan op het terrein in Havelte. En wat een terrein! Uitdagende hindernissen, een enthousiaste jeugdgroep en gastvrije ouders langs de kant.
Trainer Roelan ter Haar had speciaal voor deze gelegenheid een leuke en gevarieerde training voorbereid voor de JSR-wedstrijdjeugd. Het dobbelspel viel goed in de smaak, en onze jeugd heeft volop genoten van het klimmen in nieuwe hindernissen en het trainen met een andere groep.
De ontvangst was geweldig: de koffie stond klaar en er waren zelfs heerlijke koeken voor iedereen. 💚
Deze video is een compilatie van de training een mooie herinnering aan een geslaagde avond. Nogmaals heel veel dank aan trainer Roelan ter Haar en de hele groep van Havelte voor de warme ontvangst en de inspirerende training!
De opnames begonnen met een stevige warming-up: een training verzorgd door onze eigen trainers Joanne en Maarten. Trainer Joanne nam de leerlingen onder haar hoede, terwijl Maarten zich richtte op de leraren. De deelnemers kregen een intensieve introductie in de basisvaardigheden van de survivalrun, met oefeningen op de touwbrug, apenhang, klimnetten en het kruipen en tijgeren. Zo konden zowel leerlingen als leraren zich goed voorbereiden op wat komen ging en dat bleek geen overbodige luxe!
Drie Parcoursen, Drie Uitdagingen
Het eerste parcours was gericht op balans en coördinatie, waarbij de kandidaten eerst door het water moesten zwemmen en daarna via de touwbrug naar de autoband-swingover moesten navigeren. De spanning zat er meteen goed in: meester Jary ging fanatiek van start en had na de doorwading een kleine voorsprong. Maar ook leerling Ravi liet zich niet zomaar kennen en klom veel sneller over de swingover. Uiteindelijk was meester Jary als eerste over de finish!
Het tweede parcours was iets langer en begon ook met een doorwading. Juf Charlotte nam het op tegen leerling Radwa. Na de doorwading en het kruipnet moesten ze beide via de stapbanden over het schuine net. Pas na deze hindernis had juf Charlotte een kleine voorsprong en kon zij via het daknet als eerste op de finishknop drukken. 2-0 voor de leraren! Bij dit onderdeel werd goed zichtbaar hoe spannend survivalrun kan zijn want beide kandidaten gingen erg gelijk op.
De hele dag stond in het teken van sportiviteit, enthousiasme en samenwerking. Nienke en Marije wisten als ervaren presentatoren de sfeer perfect neer te zetten. Hun aanstekelijke energie motiveerde jong en oud om het beste uit zichzelf te halen. De leerlingen straalden van plezier en inzet, terwijl de leraren lieten zien dat ook zij sportief en strijdvaardig zijn.
De crew van Zappsport was enthousiast over onze locatie en complimenteerde ons met de professionele en avontuurlijke opzet van de parcoursen. Dankzij het mooie weer, de goede voorbereiding en de inzet van alle deelnemers en vrijwilligers is het een draaidag geworden om trots op te zijn. De uitzending van deze aflevering is terug te zien via NPO Zapp of op YouTube.
De jaarlijkse goesting om een LSR uit te lopen is gegarandeerd bij een Nederlands Kampioenschap. En zo stapte ik uit bed. Op naar Maarten om de MTB achterin de auto te gooien en met een bakkie thee en stroopwafel naar Friesland te cruisen.
We kwamen tegelijk met een grote groep LSR fanaten aan op de parkeerplaats.
Een mooi weerzien met LSR lopers, maar vooral met mijn vader die al op mij stond te wachten op het start- en finishterrein. Als echte Fries moet hij dit toch meemaken en voor de tweede keer hier bij de Knipe, want vorig jaar fietste hij ook met mij mee.
Dat jaar lukte het 'Knipe' even niet zo goed en raakte ik mijn bandje kwijt. Ik heb de wedstrijd toen niet uitgelopen. Ik had voor deze wedstrijd dus extra goesting en was klaar om de unfinished business af te maken.
Er waren voor de start enkele buien en de zon scheen zo nu en dan door het wolkendek. Het weer was een beetje raar, koel en warm dus toch deed voor de start een korte thermo aan. Om 11:05 was de start en de tandjes, ik had toch zenuwen. Voor de start heb ik samen met Maarten mijn game plan besproken. Ik wou in de derde versnelling starten en dan kijken of er aan het einde gas bij kon. In elk geval knipe, want het bandje komt naar huis. Op de vraag van Maarten of ik nog ergens tegen op zag? Eigenlijk niet, ik had er zin in.
Little did I know….
Bram worstelt zich over de eindbalk na een lange combi!
Start! Ik sprint naar het balkje om te zagen. Rustig handschoenen aan, zagen! Plok. Als tweede uit de startgroep gaat het blokje in de gleuf. Wow en de rest was nog bezig. Tot zo ver het rustig beginnen. Hop naar het trainingsterrein. Flabam, over de Apenhang en hufters. Pap en Maarten nog niet te bekennen. Lusje rennen en hop weer naar het mooie trainingsterrein van survivalgroep de Knipe. Ik moest daar wel snel mijn thermo uit doen want het was eigenlijk veel te warm. Na het extra lusje hardlopen waren Papa en Maarten inmiddels aangekomen en vanaf daar konden ze weer met mij mee fietsen en begeleiden.
Ik had nog steeds een lekker tempo en na een stukje hobbelen kwam er weer een combi. Een hoog-laag apenhang en dwerglianen gevolgd door pakplanken. Jihaaa.
En zo kan ik nog wel even door gaan want de ene na de andere combi volgde zich in snel tempo op. Het resultaat was dat mijn armen van beton werden en dat mijn moraal in mijn schoen schoot. Ik was nog maar halverwege de eerste lus. Kanonnen, ik vroeg mijzelf af waar ik de kracht vandaan ging halen om dit stuk straks nogmaals te doen?
Wat moest mijn pa en Maarten denken? Had ik niet genoeg getraind? Vond ik dit wel leuk?
Bram's LSR wedstrijd geflimd en gemonteerd door Maarten.
En dan? Vindt je natuurlijk je tweede adem. Komt het deel van de run wat je ligt. Iets meer lopen. Kortere combinaties en leuke verassingen als houthakken. Een andere leuke klimbaan op het trainingsterrein. Doordat er knetter veel andere categorieën op het parcours waren zorgde dit ook voor iets meer pauze en rust. Wat stiekem ook wel jammer was.
En toen kwam ik bij het elastiek. En ik ben niet van elastiek gemaakt.
De elastiek swingover was geen feest. De eerste poging ben ik er goed uitgepletterd, maar gelukkig kon ik mij herpakken en lukte het de tweede poging wel.
In de tweede ronde, bij hindernis 16, "picknick in het bos" moest ik jammerlijk genoeg de greepjes nogmaals doen omdat iemand onoplettend het laatste klimtouw meenam over zijn schouder. Net op het moment dat ik het touw wilde pakken! Helaas, maar het ritme kwam terug. Het hardlopen ging soepeler. Hindernissen gingen fijn en ik had weer echt lol.
Ik begon veel lagere nummers dan mijzelf in te halen. Ik zat weer waar ik moest zijn met het koppie. Bij hindernis 28, 'spelen in de speeltuin' bij de combi-staplussen, takke-pakplank, apenhang en schuiflussen. Kreek ik kramp in beide armen tegelijk! Maar gelukkig na een goede kneedpartij van mijn begeleiders langs het parcours, kon ik weer verder.
Het kajakken en de daarbij behorende kajak-swingover ging zonder problemen.
En dan komt altijd die finale, de eindhindernis. Hoe zou dat voelen? Net bij aankomst van de eindcobi kwam er een flinke hoosbui. Alles werd weer nat en alle hindernissen moesten weer onderlangs. Tam tam taaaam. Ik ging er zonder stress in.
Ik was er nu toch. Klimmen en niet meer omkijken. Heerlijk. Zonder verzuring of echte problemen. Hierna ging ik 'head first' de eind buis in. Plons!
En dan ben je bij de finish! Met bandje!! Yes yes yes! Ik kreeg high fives en knuffels en zag mijn trotse vader. Echt te gek!!l
4:18:01 uur buffelen. 135ste overall. (Mooi in het midden) 33ste bij de 40+
En weer flink veel punten voor het algemeen klassement. Bij de 40+ groep sta ik op dit moment 10e. Ik benieuwd wat het zal het worden na deze wedstrijd. Razend benieuwd.
_edited.png)
