Verslag OOrun Zwolle

Een wedstrijdverslag, geschreven door ons jeugdlid Famke:

Zaterdag 22 juni.

Mijn eerste officiële Survivalrun ooit!

Een groepsrun en dat vond ik wel heel fijn, ook al bleven we niet bij elkaar.

Omdat ik de dagen van tevoren veel toetsen had op school, waaronder een Nederlands debat (help!), had ik weinig tijd om zenuwachtig te zijn, maar op de dag zelf voelde ik de spanning wel in mijn lichaam.

De autorit naar Zwolle was erg lang en ook toen we er waren duurde het nog een hele tijd tot we mochten starten. We kregen een groen T-shirt en een rood (en een geel) bandje. Bij het start/finish terrein legden we onze tassen in een tent en toen was het tijd voor de warming-up.

Daarna mochten we eindelijk starten. Ik besloot te proberen om Jara bij te houden (ze vond het goed om samen te lopenJ) en dat lukte gelukkig wel. Toch vond ik dat het hardloop gedeelte bij mij over het algemeen vrij moeizaam ging. Ik was al aan het hijgen na de eerste hindernis, maar uiteindelijk hebben we de run toch best snel gelopen. Bijna meteen aan het begin moesten we al door de modder en werden we helemaal vies. Kort daarna werden we ook weer schoon bij een waterdoorsteek. Omdat het best wel warm was waren de waterdoorsteken erg fijn om af te koelen en bij te komen (want nee, ik ging niet in superspeed borstcrawlen naar de overkant. Daar zou ik een volgende keer misschien wel tijd mee winnen;).

Er waren héél veel swingovers en die gingen eigenlijk allemaal wel makkelijk; al moest je soms wel oppassen dat je bij het naar beneden rollen niet tegen bijv de pallet aan klapte…

Nadat we de eerste drinkpost voorbij waren gelopen (zullen we wel, zullen we niet, ja, nee, toch wel, laat maar) besloten we bij de tweede wel te stoppen. Ik dacht dat ik even tijd zou hebben om uit te hijgen, maar Jara dronk haar glas in één slok leeg en liep al weer verder voordat ik überhaupt stil stond. Snel drinken is iets wat ik nog eens moet trainen, want het ging niet soepel, maar ik kon Jara natuurlijk niet laten wachten. De meeste combi’s waren niet zo zwaar, al heb ik mezelf ook niet uitgedaagd om bijvoorbeeld onder de netten langs te gaan in plaats van eroverheen. Voor de eindhindernis was ik wel een beetje bang, maar we mochten bijna de helft overslaan dus ik heb het prima overleefd.

Ik vond het een hele fijne eerste run en het geeft me wel vertrouwen in de runs, die ik na deze ervaring, zeker in toekomst nog ga lopen. Ik was trouwens niet de enige voor wie dit zijn/haar eerste run was, maar ons hele team heeft de finish gehaald en ik ben heel trots op iedereen!

Survivalrun-kamp 2024

Zaterdag 22 juni was het zover! Het Kracht survivalrun-kamp ging van start. Er werd al lang naar uitgekeken en met het prachtige weer kon het niet mis gaan. De jeugd begon om 09:00 uur met het bouwen van zelf gemaakte tentjes op en rond onze hindernisbaan. De meiden hadden al snel besloten om gezamenlijk een grote groepstent te bouwen. Met touwen en zeilen gingen zij onder het daknet in de weer. De jongens maakten verschillende kleinere tentjes rond de baan en maakte handig gebruik van de survivalrunbaan. Tentharingen werden met behulp van een zakmes zelf gemaakt van wat stokken. Jerrycans met water werden gevuld en het kamp werd helemaal ingericht en klaargemaakt voor een overnachting.

Omdat we met zijn allen meededen aan de OOrun, vertrokken we om 11:00 uur naar Zwolle. Van deze wedstrijd schrijft Famke een apart wedstrijdverslag, die later ook te lezen is hier op onze website. Het was erg tof om als grote groep, als onderdeel van het kamp, deel te nemen aan deze run. Een mooie afsluiter van het wedstrijdseizoen en een goede start van het weekend. De jeugdgroep werd begeleid door Fousia, Sander, Flore en Maarten. De recreatieve run was voor velen een makkie en daarom liepen de Krachtboys Damian, Jayden Lukas en Eitan flink voorop. Niet ver daarachter liepen de meiden Famke en Jara gevolgd door de rest van de groep. Toen de hekkensluiters Maarten en Fousia als laatste over de finish kwamen werden ze luidkeels aangemoedigd en toch dwingend verzocht om sneller te klimmen om alsnog een goede groepstijd neer te zetten. Zo bleek iedereen toch fanatieker te zijn dan vooraf was bedacht. Na de run gingen we terug naar het kamp waar iedereen even kon chillen en spelen. De groep ging daarna lekkere pannenkoeken eten en het kampvuur werd aangestoken.

Na het eten gingen we met de kajaks het water op en werden er verschillende spellen gespeeld. Trainer Jan kwam ook gezellig naar het kamp en ging het spel het Kubbs spelen. Toen de avond alweer bijna voorbij was en de zon bijna onder ging verzamelde de groep zich rond het kampvuur. Tijd voor een potje "weerwolven"! Onder begeleiding van Maarten veranderde het survivalteam plots in het dorpje wakkerdam en slopen er in de nacht gevaarlijke weerwolven het dorp in. Fanatiek werd er uitgezocht wie er een dubbelrol had en er ontstond een zoektocht die de gemoederen nog lang bezig hielden.

Na het potje weerwolven gingen we hotdogs eten en maakten we zelf marshmallow stokken om deze boven het vuur warm te maken. Al snel was het helemaal donker en werd het bedtijd. Na een lange dag, een pittige survivalrun en omdat iedereen lekker laat mocht opblijven lag de groep al snel lekker te slapen. De volgende ochtend was Hayden er vroeg bij! Om 06:15uur zat hij al in de kajak te spelen op het water! Gelukkig kon de rest van de groep iets langer uitslapen, maar niet te lang want om 09:00 uur begon de groep aan ochtendsport! Na het ontbijt ging de groep even de beentjes strekken en lekker klimmen op onze survivalrunbaan. Omdat het zulk lekker weer was werd er na de training opnieuw gespeeld in en op het water. De kajaks werden onafgebroken gebruikt en al snel had iedereen een nat pak!

Helaas kwam er ook een einde aan ons kamp en hebben we gezamenlijk alles opgeruimd. Om 12:00 uur kwamen de ouders de kinderen weer ophalen en gingen ze moe en voldaan weer naar huis. Maar uiteraard niet voordat we allemaal nog lekker een ijsje hadden gegeten. Terugkijkend naar de eerste editie van het survivalrun-kamp zijn we erg tevreden. De groep heeft veel plezier gemaakt met elkaar en daarom is het kamp voor herhaling vatbaar. Voor sommige kinderen was dit een eerste kampeer ervaring en hoe gaaf is het dan om direct je eigen tent te mogen bouwen. Het was leerzaam, gezellig, sportief en erg tof om samen op kamp te gaan. Volgend jaar weer!

Verslag survivalrun Dronten

Een wedstrijdverslag geschreven door ons jeugdlid Damian Vredenburg

Het terrein en de omgeving

Om 08.30 uur samen met mijn ouders en broertje Jayden in de auto, wat voor mij toch best vroeg is. Net voor de start van Sebastiaan komen we aan op het plein bij de start/finish met de eindhindernis. Alles is omringd door winkels. Nadat we Sebastiaan hebben aangemoedigd bij de start, kan ik mijn shirt ophalen in een theater met een bioscoop. Vervolgens ben ik warm gaan lopen en warm zien te blijven want het is niet echt warm.

En natuurlijk ging ik voor de start traditiegetrouw op de foto samen met Lukas en Jayden.

De wedstrijd

Om 10.34 uur startte ik samen met Lukas Edens in de categorie JSR 12-14. Bij de start moeten we gelijk zagen. Wij hebben een kleinere balk om te zagen dan de hogere niveaus. Na het zagen moeten we over alle opeenvolgende balken die horizontaal op een hek lagen, zelf vond ik dat wel makkelijk gaan. Op een gegeven moment kom ik bij een houten box

(ik noem het de muizenval). In de muizenval moet ik kruipend zigzaggen terwijl er ongeveer 8 andere mensen voor en achter me lopen te irriteren. Na de muizenval moet ik onder alle balken door, door waterige modder, terwijl alle balken steeds lager gaan zodat je met je hele lichaam door de modder moet. Weer een stukje lopen en onder een net omhoog om op de brug te komen. Tegen de tijd dat ik bij het water aankom, ben ik al smeriger dan ooit. Na de brug loop ik naar het thuisparcours van de survivalvereniging van Dronten. Daar doe ik een paar hindernissen en loop weer verder. Tot aan dat stuk loop ik slecht en ben ik al moe. Gelukkig gaat het daarna beter. Ik loop een beetje totdat ik bij een schot oefening kom. Ik moet apenhang, onder het schot door (kratten van de grote  Flevosap), en weer apenhang.

Zagen bij de start

De hindernis met de Flevosap-kratten

Het eerste stuk water

Na een stuk lopen en een aantal hindernissen ben ik op dreef en moe tegelijkertijd. Dan, dan kom ik bij het eerste stuk water. Het is de hele dag al koud met een zon die niks nuttigs doet op mij verblinden na. Ik moet het water in en een klein stukje zwemmen tot de apenhang. Op de apenhang zie ik: groen, oranje, blauw, meer blauw en nog meer oranje. Wat een mensen! Ik ga de apenhang op maar de balk die steun geeft is erg glad dus donder ik bijna naar beneden. De apenhang is lang, heel lang. De apenhang hangt ook niet helemaal recht, maar buigt naar beneden door het water heen. Op een gegeven moment ben ik het touw kwijt en ga maar zwemmen. Ik lig inmiddels een stukje voor Lukas, die is bij deze hindernis zijn bril kwijt raakt. Gelukkig is de bril weer teruggevonden op het moment dat Jayden later op de dag tijdens zijn recreatieve run bij deze hindernis voorbij komt en komt de bril alsnog mee terug naar Nieuwegein.

Het 2e stuk water + eindhindernis

Het 2e stuk water is een stuk minder diep. Ik moet dan het water in en naar de swingovers zwemmen. De swingover is een ladder die zo glad is, ik pleur 1x bijna naar beneden. Gelukkig kom ik eruit en kan ik door. Ik kom dan uit bij zit-schotels. Die dingen hangen net een millimeter boven de grond. Ik moet en zou erop zitten. Dat werkt niet want als ik naar de volgende wil sta ik al op de grond. Daarna kom ik weer in het centrum. Daar doe ik de eindhindernis. Ik moet met een voetklem in de pakplankjes. Vanuit daar ga ik in een apenhang (alweer) die schuin afdaalt. Daar mag ik op de grond. Daarna moet ik over-onder doen zonder de grond aan te raken. Na de hindernis maakt ik een half rondje door fonteinen in de grond. Nu kom ik in deel 2 van de eindhindernis. Startend met hangbalkjes waar ik overheen mag. Daarna lianen en stapbanden. Aan het eind van de stapbanden moet ik over de balk.

Damian snelt zich door de hindernissen.

Einde en conclusie 

Ik finish met bandje in een tijd van: 1 uur 0 minuten en 32 seconden, helaas net niet onder het uur!  Lukas en Jayden finishen allebei in een tijd van 1 uur 10 minuten en een paar seconden. Allebei ook met bandje. Dan is er even verwarring omdat ik volgens de lijst met voorlopige uitslagen een hindernis heb gemist en mijn bandje kwijt ben. Blijkbaar heb ik mijn bandje niet goed laten zien tijdens mijn finish, maar omdat ik live kan laten zien dat ik mijn bandje toch echt nog om heb wordt dit snel gecorrigeerd. Mijn mening over de wedstrijd:

Het is een leuke wedstrijd, met aardig wat variatie, maar wel een saai stuk door de stad.

Damian opweg naar de finish, de eindhindernis van Dronten