Een wedstrijdverslag, geschreven door ons jeugdlid Famke:
Zaterdag 22 juni.
Mijn eerste officiële Survivalrun ooit!
Een groepsrun en dat vond ik wel heel fijn, ook al bleven we niet bij elkaar.
Omdat ik de dagen van tevoren veel toetsen had op school, waaronder een Nederlands debat (help!), had ik weinig tijd om zenuwachtig te zijn, maar op de dag zelf voelde ik de spanning wel in mijn lichaam.
De autorit naar Zwolle was erg lang en ook toen we er waren duurde het nog een hele tijd tot we mochten starten. We kregen een groen T-shirt en een rood (en een geel) bandje. Bij het start/finish terrein legden we onze tassen in een tent en toen was het tijd voor de warming-up.
Daarna mochten we eindelijk starten. Ik besloot te proberen om Jara bij te houden (ze vond het goed om samen te lopenJ) en dat lukte gelukkig wel. Toch vond ik dat het hardloop gedeelte bij mij over het algemeen vrij moeizaam ging. Ik was al aan het hijgen na de eerste hindernis, maar uiteindelijk hebben we de run toch best snel gelopen. Bijna meteen aan het begin moesten we al door de modder en werden we helemaal vies. Kort daarna werden we ook weer schoon bij een waterdoorsteek. Omdat het best wel warm was waren de waterdoorsteken erg fijn om af te koelen en bij te komen (want nee, ik ging niet in superspeed borstcrawlen naar de overkant. Daar zou ik een volgende keer misschien wel tijd mee winnen;).
Er waren héél veel swingovers en die gingen eigenlijk allemaal wel makkelijk; al moest je soms wel oppassen dat je bij het naar beneden rollen niet tegen bijv de pallet aan klapte…
Nadat we de eerste drinkpost voorbij waren gelopen (zullen we wel, zullen we niet, ja, nee, toch wel, laat maar) besloten we bij de tweede wel te stoppen. Ik dacht dat ik even tijd zou hebben om uit te hijgen, maar Jara dronk haar glas in één slok leeg en liep al weer verder voordat ik überhaupt stil stond. Snel drinken is iets wat ik nog eens moet trainen, want het ging niet soepel, maar ik kon Jara natuurlijk niet laten wachten. De meeste combi’s waren niet zo zwaar, al heb ik mezelf ook niet uitgedaagd om bijvoorbeeld onder de netten langs te gaan in plaats van eroverheen. Voor de eindhindernis was ik wel een beetje bang, maar we mochten bijna de helft overslaan dus ik heb het prima overleefd.
Ik vond het een hele fijne eerste run en het geeft me wel vertrouwen in de runs, die ik na deze ervaring, zeker in toekomst nog ga lopen. Ik was trouwens niet de enige voor wie dit zijn/haar eerste run was, maar ons hele team heeft de finish gehaald en ik ben heel trots op iedereen!
留言