Een verslag van Maarten Postema
Het is alweer 23 jaar geleden dat ik als stagiair bij De Voshaar in Eibergen kwam werken. Mijn eerste stappen in de buitensport. Ik leerde op de Voshaar wildwater kajakken, abseilen, klimmen en andere outdoor sporten. Naast outdoor leerden we bij Raoul Kluivers ook alles omtrent survivalrun. De competenties van het trainersvak heb ik bij de Voshaar verder mogen ontwikkelen en door deze stage liep ik mijn eerste survivalrun en dat in de Achterhoek. Ik herinner mij ook mijn eerste adventure race. De Gerrit Kluivers Memorial (GKM), georganiseerd door de Voshaar. Een adventure race op en rond het Lac de Paladru in Frankrijk. Op camping Robert in Charavines leerde ik kaartlezen, kaartcoördinaten intekenen en secuur werken! Raoul controleerde altijd alle opgehangen punten en wilde zeker weten dat de knijpers op de juiste plek hingen. Op die manier leerde ik de kneepjes van het oriëntatie vak. Een nieuwe passie werd geboren, adventure racing, navigatie & oriëntatie.
Al jaren organiseert De Voshaar op hun thuisbasis in Eibergen de Fox Raid, een kortere adventure race. Ik had team Kracht ingeschreven voor de 2025 editie. Samen met Joanne ging ik de uitdaging aan om alle punten binnen te halen. Joanne als nieuwkomer in deze sport en zonder ervaring met het intekenen van kaartcoördinaten, azitmuts-schieten en kompasloopjes, verscheen erg enthousiast aan de start. Weliswaar hadden Joanne en ik rond het Kracht parcours in Nieuwegein een korte training gelopen, een optimale voorbereiding was het niet. Zelf heb ik een aantal keer meegedaan aan de Fox Raid en wist wat ik kon verwachten, maar Joanne had geen idee wat ze ging ervaren.
Voordat de wedstrijd begon kregen we een briefing van de organisatie. We mochten niet over de in het rood aangegeven wegen bewegen (alleen oversteken) en geen doorsteken maken door terrein. Daarnaast moesten we om 15:30 uur terug zijn. Te laat betekent strafpunten per 5 minuten van de overschrijding. We begonnen sterk aan de wedstrijd, na de eerste ronde om de vijver kregen we onze kaarten en het intekenen van de eerste kaartcoördinaten kon beginnen. De eerste etappe startte met een MTB-route en wij kozen als enige team om de ronde in tegenovergestelde route te rijden. Halverwege kwamen we andere teams tegen dus nadat we het 3e punt hadden geknipt kregen we goede moed.
Een blubberig crosspaadje zorgde ervoor dat we beide van de fiets moesten afstappen, hetgeen resulteerde in natte voetjes! Zouden de andere teams daar ook last van hebben gehad? Vroegen we ons beide af.

Aangekomen bij het Kerkloobos verwisselden wij onze mountainbikes voor een etappe die we gingen hardlopen. Joanne ging vanaf dit punt de kaartlezen en ze navigeerde vlekkeloos naar de vier punten in het bos. Verschillende teams zochten daar in verschillende volgorde naar de punten. Team Körper Wärmer zagen we bij ons laatste punt en we wisselden gemoedelijk de stand van de dag door. Toch moesten we snel door, want ons doel was om zoveel mogelijk punten te verzamelen. De verschillende punten in de volgende MTB route konden we vlekkeloos vinden en we hielden een stevig fietstempo vast.

Nadat we letterlijk over de grens met Duitsland hebben gefietst kwamen we aan bij de derde etappe. Kanovaren in een Canadese kano. Zoals de meeste mensen wel van mij weten, ben ik gek op kajakken en is dit onderdeel mij aan het lijf geschreven. Joanne deed het ook super goed, maar merkte al snel dat het veel zwaarder was dan ze van te voren had gedacht. Met het idee dat zij de volgende dag de Thorrun in Zwolle zou gaan lopen, had ik bij het keerpunt toch wel enige medelijden. Stevige peddelslagen volhouden is een flinke aanslag op de energievoorraad en dus werden er snel krentebollen en ontbijtkoek uit de rugzak gehaald. Na wat stuurfoutjes van mezelf liepen we een paar keer vast op de bodem. Toch wisten we ons snel los te peddelen en konden we ook daar alle punten behalen.


Bij de laatste etappe kwamen we in tijdnoot. We fietsten zo snel mogelijk naar het laatste gebied waar we hardlopend punten moesten opsporen. Met het zicht op de finish en na een lange dag maakten we samen een tactisch juiste beslissing. We besloten het bos in te gaan om punt 4 te knippen en om dan zo snel mogelijk terug naar de fiets te gaan. Na deze tactische move (aangemoedigd door Margot) maakten we een beginnersfout. We renden achter een ander team aan over een pad waarvan we beide toch zeker wisten dat we goed liepen. Pas na 700 meter beseften we dat we verkeerd waren gelopen. We zochten snel naar een nieuwe route en konden onze fout gelukkig vlot herstellen.
Terug bij de fiets gingen we voor de laatste punten om vervolgens vliegensvlug naar de Voshaar te fietsen. Daar stond Raoul al op het zandpad op de teams te wachten. Bij de finish werden we door iedereen enthousiast onthaald, echt heel gaaf!
Bij de einduitslag bleken we als 5e team te zijn gefinisht en hadden we 21 van de 25 punten geknipt. Niet slecht al zeg ik het zelf!

Joanne vertelde mij later te hebben genoten van de prachtige omgeving en dat ze de afwisseling tussen de verschillende etappes zo leuk vond. Ze vond het uitdagend, tactisch en werd enthousiast van de nieuwe vaardigheden. Dit was precies hoe ik het ook had ervaren en daarnaast was het erg gezellig om dit samen te doen. Een leuke afwisseling op survivalrun en als bestuursleden eens over andere dingen te kletsen dan onze mooie vereniging. Na de prijsuitreiking ontstond bij ons het idee om volgend jaar met minimaal een verdubbeling van de Kracht teams deel te nemen. Dus, ben jij enthousiast geworden door mijn verslag, dan dagen wij jullie uit om volgend jaar tegen ons te strijden!
Raoul, Margot, Richard en team Voshaar, bedankt voor de organisatie en tot volgend jaar!
Wil jij leren kaartlezen, coördinaten intekenen en leren navigeren met een kompas, schrijf je dan hier in voor onze cursus navigeren en kaartlezen. Zien we jou op zaterdag 29 maart?

Comentarios